All good things come to an end...

Peoplez!

Back home again, safe and sound. Maar laat als locatie nog even lekker Bangkok staan... 33 graden, hmmmm!

Jullie hebben nog een laatste update van me tegoed (alsof iemand dat nog gaat lezen, maar goed). Heb dus echt een geweldige tijd gehad op Koh Samet. Paar bijzondere mensen leren kennen, ontzettend veel lol gehad, maar ook een aantal erg fijne gesprekken! Daarnaast dus een neger leren zwemmen. Al vroegen we ons de hele tijd af wat we toch fout deden, aangezien die gast niet vooruit was te branden in het water. Na flink wat verwoede pogingen van ons (het is écht lastig om iemand iets te leren wat voor jezelf vanzelfsprekend is... moet je helemaal gaan analyseren wat je nu eigenlijk doet, haha) heeft ie zelf een Italiaanse lerares geregeld. Lag ie in een keer in haar handen in het water te spatteren, wij lachen gieren brullen vanaf het strand. Maar op een gegeven moment kwam ie dus wel echt vooruit... huh?! Wat bleek nu. Die Italiaanse had 'm een tip gegeven, in het oor gefluisterd "you just have to pretend you're having sex with me in the ocean... feel the waves pushing you forward... just come to (in, haha) me". En ja hoor, chocalat mak mak man kwam zowaar vooruit :) Jammer dat ik er geen filmpje van heb, maar het staat voor altijd in m'n geheugen gegrift...

's Avonds heerlijk geen uiteten op het strand. Staan dan van die marktkraampjes met té verse vis, zo uit de zee. Dus ik een heerlijk visje uitgezocht, een white snapper. Wordt dan even op de braai gepleurd en dan heeeeeerlijk genieten. Een goed gesprek, een prachtige sterrenhemel... heerlijk!

De dag erna hebben we een boottocht gemaakt. We werden bij het guesthouse opgehaald en naar de pier van het eiland gebracht. Daar aangekomen op een bootje gesetteld en toen stukje varen. Het leek even of we als eerste stop bij ons geweldige bridge beach strandje stopten (same, same), maar we bleken er slechts wat mensen op te pikken. Hadden we dus net zo goed zelf ook daar kunnen opstappen, hadden we tenminste rustig ons ontbijt kunnen nuttigen. Maar goed, het mocht te pret niet drukken. Eerste stop was bij een rustig strandje, daar lekker beetje gesnorkeld, visjes gekeken. Niet super bijzonder, maar toch altijd leuk dat snorkelen. Vooral met gammele equipment, waardoor je om de halve minuut weer boven water moest komen om het water uit je snorkel te blazen, hehe. Toen ter plekke een heerlijke lunch gehad. Sjaslik achtige sjit met lijst, ofcourse. Lekker pittig sausje erop, limoentje erbij en smullen maar. I really loved my life at that moment :) (and actually I still do :)) Daarna weer stukje gaan varen, beetje chillen op de boot. Midden op zee stopten we weer, maar het leek geen snorkel stop te zijn, aangezien er niemand van boord ging. Het bleek een stop zijn om te vissen... Vissen? Ik hou niet van vissen? Ja, wel op m'n bordje, maar een beetje doelloos uren naar een dobber zitten staren? Mij niet gezien. Had echter wel betaald voor de trip en onder het motto "je moet alles een keer geprobeerd hebben" ben ik toch naar beneden gelopen, bikkel als ik ben, heb een plastic flesje gepakt en de visdraad in het water gegooid (vissen Thai style). Het aas vastmaken heb ik lekker niet zelf gedaan, vink vies. Maar wonder boven wonder had ik wel binnen 2 minuten beet. Enigszins trots, maar bovenal behoorlijk in shock (I am an animal person, I love animals) heb ik m'n visje binnen gehaald. Het was een joekel, zeker 3 meter lang! (heerlijk, om net als mannen over maten te overdrijven, hehe). Natuurlijk liet ik ook iemand anders het haakje uit het visje trekken, het arme dier bloedde als een rund en hapte geschokt naar adem. Ik leefde echt met 'm mee. Na 1000x sorry gezegd te hebben en een paar erg vreemde blikken van de Thaien aan boord, die zonder een kik te geven tientallen vissen uit de zee toverden, toch maar weer boven op het dek gaan liggen zonnen. Heb me uren schuldig gevoeld. Dit was echt een "eens, maar nóóit meer". Alhoewel... bij de volgende snorkel stop hebben ze die heerlijke visjes op de BBQ gegooid en heb ik m'n eigen vangst lekker opgepeuzeld. Tja, dood was ie toch al, hehe. Was echt super lekker!! Dus weet nu ook hoe het voelt om je eigen voer te vangen, haha (even kut, but it's worth it).

's Avonds, onze laatste avond op Koh Samet, met de taxi naar White Sand beach gebracht (een soort klein Mallorca... ben er nooit geweest, maar zal vast net zo hopeloos toeristisch zijn). Daar lekker bij een straattentje zitten eten voor 60 bath (inclusief extra shrimps!) en urenlang zitten kletsen over vanalles en nog wat. Tot we uiteindelijk tegen sluitingstijd werden weggebonjourd. Toen hebben we nog even een plaatselijk 'discotheekje' opgezocht, een bucket vodka redbull besteld (tóch nog aan de bucket gezeten in Thailand) en ons vanaf de couch vooral zitten bescheuren om het gedrag van te zatte toeristen én locals. Hilarisch. Nog een demonstratie lucht gitaar spelen gekregen van een mini Thai, die daarna zowel met Maja als met mij wel wilde zoenen..."just a little bit". Hell no! De foto spreekt boekdelen. Ofcourse, zoals het hoort, nog een fight gezien tussen twee Engelsen. Of eigenlijk was er maar eentje die met z'n zatte bakkus een ander kei hard op z'n neus sloeg. Politie had niet echt zin om in te grijpen en ging daarom enkel op de vechthaan staan en maakte zich daarna snel uit de voeten, hehe. Nou, sfeer verpest, dus toen maar naar huis gelopen... en klein stukje dan. De reggae/coyote ugly bar was helaas als dicht, Silver Sand beach was ook geen feestvreugde meer (enkel een paar te zatte Lady boys die er NIET van houden om een taxi te delen... zijn volgens mij ook bang om dan hun Westerse catch of the day te moeten delen met een échte vrouw, hehe). Een andere taxi geregeld en ons naar huis laten brengen. Een erg korte nachtrust en de dag erna de boot naar Ban Phe en hup, in de VIP bus naar Bangkok. De twee deense meiden bleven nog een paar dagen op Koh Samet, dus alleen met chocolat mak mak naar BKK gereisd. Wederom erg gelachen onderweg en het afscheid viel me dan ook zwaar.... MAI! In Bangkok aangekomen een taxi geregeld naar, jaja, het Baiyoke Sky hotel. Tja, wat moet ik hierover zeggen. Ook deze foto's spreken boekdelen. Het enige wat me echt tegen stond aan het hotel was dat het belachelijk toeristisch was en dat er te veel vieze, ouwe, vooral Duitse toeristen waren die een te jong Thais bloempje hadden gescoord. Zat te dineren naast zo'n stelletje, echt walg walg. Ben na een heerlijk buffet (bunkeren!!!!) dan ook snel weggegaan. Maar niet zonder nog eventjes te laten weten "you're disgusting" (had het eigenlijk wel wat harder willen zeggen, haha).

Heeeeeerlijk geslapen, eindelijk een goed bed. Moet wel zeggen dat ik weer last van hoofdpijn had, maar dat kwam vast door de hoogte (73e etage :)) Kamer was trouwens niet echt heel bijzonder, maar wel van die luxe details. Een telefoon bij de wc, een flessenopener bij het bad, heet water (een luxe in Thailand) etc etc. Op zaterdag nog even de weekend market opgezocht. Dit is een van de grootste outdoor markten ter wereld... en dat heb ik geweten ook. Nadat ik er uren had rondgeslenterd, hier en daar nog wat cadeautjes gescoord, even lekker ergens fried noodles met chicken gaan eten. Dacht nog dat het best mee viel, zo groot was die markt niet. Totdat bleek dat ik slechts 1/20 deel van de markt had gehad. Toen ik op zoek ging naar de gifts corners, ben ik nog verdwaald in de pets section. Daar verkopen ze dus allemaal dieren, van te jonge puppies tot vissen, hamsters, poezen, stinkbeesten, echt alles wat je je kunt bedenken. Vond het zoooo zielig. Na een uurtje rondgezworven te hebben, heb ik me dan ook snel omgedraaid (weer diezelfde route terug :S), een klein koffertje gescoord om alle cadeautjes in te kunnen doen en toen snel een taxi naar het hotel. Lekker gedoucht, haartjes gestijld (backpackers on high heels finish in style!), wat gegeten in het restaurant en toen op toe dee eerport. Bij de uitgang van het hotel kwam ik een Nederlands stelletje tegen met een zoontje van 4. Zij boden aan om een taxi te delen, dus voor 100 bath naar het vliegveld gebracht. Onderweg vertelde Rick uitgebreid dat ie z'n schoen had gezet en Sinterklaas 'm zowaar in Thailand had gevonden, want de dag erna zat er een cars horloge in z'n schoen. "Heb je dan hard genoeg gezonge?" vroeg ik, want anders zou Sinterklaas 'm natuurlijk nooit horen all the way in Thailand. Toen ging ie zingen. "Dat kan nooit hard genoeg zijn geweest", waarop hij schreeuwend een Hollands Sinterklaas liedje zat te zingen in de taxi. Die chauffeur heeft er natuurlijk niets van begrepen, maar het was hilarisch.

De terugreis... niets speciaals. Duurde lang, erg lang. Was kapot, want natuurlijk al vanaf 8.00 wakker en een hele weekend markt afgestruind. Daarnaast nog een paar vreemde dingen meegemaakt in Iran (in het vliegtuig hebben ze m'n paspoort afgepakt... dacht, wat krijgen we nu, maar uiteindelijk kreeg ik 'm 10 minuten later toch terug... zonder uitleg... lijers). Bij aankomst in Dusseldorf stonden paps en mams en als grote verrassing mijn moppie me op te wachten. Helemaal versierd, sterrenflitsers en alles, zelfs een liedje speciaal voor Bizarro en mij. Erg leuk om zo ontvangen te worden, zelfs als je slechts 3 weken bent weggeweest ;) Een erg gezellig zondag gehad in Steyl, met Loeki, Viool en opa erbij. Dat houdt je wel wakker... tot 20.00. Toen was ik inmiddels al meer dan 41 uur op en had ik het helemaal gehad. Moe en voldaan naar Eindhoven gegaan en daar genoten van.... .... en een heerlijke nachtrust in m'n nog heerlijkere eigen bedje. Alhoewel... om 2.30 was ik klaar wakker. Zo ook de afgelopen dagen. Nog flink last gehad van jetlag, maar inmiddels gaat dat ook al iets beter.

Nou, dat was 'm dan. De laatste update van een fantastische reis! Echt, wat een speciale trip!! Past prima in het rijtje "Don't ask yourself if it's a long road... ask yourself if it's a good journey". And hell yeah, it was!

Uitgebreide verhalen (nóg uitgebreider??) komen nog bij de foto's! Zitten een paar pracht exemplaren bij, al zeg ik het zelf :)

Liefies, bedankt voor alle leuke reacties en ik zie jullie allen snel
weer. Lekker feestvieren in december!

Houd de site in de gaten, want je
weet nooit wanneer ik weer met m'n backpack op pad ga... absoluut voor herhaling vatbaar: I love it!

Backpacker on high heels... over and out... for now!

Liefs, Inge